Մահվան դիմակներ ստեղծողը.Մերկուրովի տուն-թանգարանը
Այն տունը, որի մասին պատրաստվում եմ պատմել ողջ աշխարհում է եզակի։
Հյուսիսային ճակատից կարող ես հիանալ մետաղական դարպասով, իսկ արևմտյան ճակատից՝ տեսնել փայտե բաց պատշգամբ, որը յուրահատուկ է Ալեքսանդրապոլի ճարտարապետական ոճին:
Տունը կառուցվել է 1869 թվականին անվանի քանդակագործ Սերգեյ Մերկուրովի պապի կողմից, որն էլ հետագայում դարձել է տուն-թանգարան։
Մի պահ կսարսափես, հետո կհիանաս աշխատանքներով։ Դու սարսափ ֆիլմում չես, այլ տաղանդավոր քանդակագործ Սերգեյ Մերկուրովի տուն-թանգարանում։
Եվրոպական կրթությունն ու տաղանդը Սերգեյ Մերկուրովին դարձրեցին խորհրդային ամենապահանջված քանդակագործներից մեկը: Բայց նա անմիջապես չհասավ ճանաչման։
Սերգեյ Մերկուրովը առանձնանում էր մահվան դիմակներ ստեղծելով։ Իր կարիերայի ընթացքում Մերկուրովը մոտ 300 դիմակ է պատրաստել։ Իսկ «պատվերների» մեծ մասը նրան հասավ, երբ կաղապար պատրաստեց համաշխարհային պրոլետարիատի առաջնորդ Վլադիմիր Լենինի համար։
Ի՞նչ է պետք իմանալ
- Մուտքավճար 1000 դրամ
- Աշխատանքային ժամեր 11։00-17։00, ոչ աշխատանքային օր՝ երկուշաբթի։
- Թանգարանի շենքը կից է հարևան շենքին՝ Ձիթողցոնց տանը, ներկայումս այնտեղ է գտնվում Գյումրու ժողովրդական ճարտարապետության և քաղաքաշինության թանգարանը։
- Այստեղ պահվում են Տոլստոյի, Թումանյանի, Լենինի, Մայակովսկու մահվան դիմակները։
- Բացի դիմակներից, քանդակագործը ձեռքերի ձուլակտորներ է պատրաստել։ Առաջին աշխատանքը Լև Տոլստոյինն էր, դիմակ պատրաստելու ընթացքում՝ ձեռքերից գիպս է վերցնել։
- Մերկուրովն իր ժամանակի գրեթե բոլոր նշանավոր դեմքերի մահվան դիմակների հեղինակն է՝ Վալերի Բրյուսով, Միխայիլ Բուլգակով, Մաքսիմ Գորկի, Ֆելիքս Ձերժինսկի, Վլադիմիր Մայակովսկի, Պլեխանովը, Միխայիլ Ֆրունզը, Կլարա Ցետկինը և շատ ուրիշներ։
- Մերկուրովի կարիերայում հսկայական դեր խաղաց Հանրային կրթության ժողովրդական կոմիսար Ա.Վ. Լունաչարսկին, որը խորհրդային իշխանության սկզբնական տարիներին քանդակագործի գլխավոր պատվիրատուն էր։
- Քանդակագործի տունը դիմացավ բազմաթիվ փորձությունների, նույնիսկ սարսափելի երկրաշարժին, որը ծանր հարված հասցրեց քաղաքին:
- 1950 թվականին քանդակագործը, լինելով իր հայրական տան միակ ժառանգորդը, այն նվիրել է քաղաքին։
Leave a Reply